Jeśli chcesz wyrabiać własne meble lub marzy ci się odnowienie i przemalowanie swoich starych stolików, szafek i regałów, prędzej czy później będziesz musiał nauczyć się szlifować drewno. To podstawowa umiejętność stolarska, która umożliwia wygładzenie szorstkich powierzchni i odpowiednie przygotowanie mebli pod malowanie i lakierowanie. Dowiedz się, jak dobierać papier ścierny do drewna, by go nie zniszczyć oraz ułatwić sobie późniejsze nakładanie farby i impregnatu.
Jeżeli nie masz jeszcze doświadczenia z elektrycznymi szlifierkami do drewna, to na początek doskonale sprawdzi się właśnie papier ścierny. Pozwala on niewprawnej ręce lepiej wyczuć szybkość i głębokość ścierania powierzchni. Przy ręcznym szlifowaniu jest mniejsze prawdopodobieństwo, że uszkodzisz drewno lub zniszczysz jakieś jego detale.
Papier ścierny przyda ci się także do pracy z meblami o skomplikowanych kształtach lub z wyrytymi ornamentami i rzeźbionymi zdobieniami. Dotrzesz bowiem we wszystkie zakamarki. Łatwiej pracuje się nim też na małych powierzchniach z licznymi kątami i zagięciami, gdzie zakres ruchu jest niewielki. Niewątpliwą zaletą papieru ściernego jest także niska cena oraz możliwość pracy zawsze i wszędzie, nawet w miejscach, gdzie dostęp do prądu jest ograniczony.
Praca z papierem ściernym jest najłatwiejsza, gdy masz do czynienia z drewnem o niskiej twardości – bardzo miękkim, takim jak balsa, lipa, topola, wierzba lub osika oraz miękkim na przykład świerkiem, sosną, jodłą i olchą. Są one mało odporne na ścieranie, więc obróbka nie wymaga tak dużej siły i zaangażowania, jak przy pracy z drewnem o średniej twardości (gruszą, brzozą, ochrą, modrzewiem) i wysokiej twardości (cisem, jesionem, dębem, bukiem, klonem). Jeśli zamierzasz pracować z wytrzymalszymi materiałami, wybierz elektronarzędzie Festool – szlifierkę.
Nie każdy rodzaj papieru ściernego nadaje się do drewna! Aby ustalić, czy papier sprawdzi się i nie zniszczy powierzchni, musimy w pierwszej kolejności spojrzeć na jego gradację, czyli ziarnistość. Papier ścierny do drewna powinien mieć ją na poziomie od P24(ziarnistość gruba, najmocniejsza) do P400(ziarnistość super drobna).
Nie poleca się stosowania tylko jednej gradacji papieru, gdyż nie osiągniemy dzięki temu dobrego efektu obróbki. Ponadto, źle dobrany rodzaj materiału oraz gradacja przekłada się na jego szybsze zużycie i zapychanie oraz ryzyko zarysowania obrabianego materiału. Przy dobieraniu odpowiedniej ziarnistości zasada jest taka, że zaczynamy zawsze od papieru o grubszej, większej ziarnistości – przechodząc stopniowo w dalszych etapach pracy do papieru o mniejszej i najmniejszej ziarnistości, która pomoże uzyskać nam gładką, ładnie wykończoną powierzchnię bez wyraźnych skaz. Polecamy doskonałe materiały ścierne Klingspor.
